تحلیل نیرو، سطح کار دندانه سطلی و تماس جسم حفاری شده، در یک فرآیند حفاری کامل در مراحل مختلف کار با شرایط تنش متفاوت. هنگامی که نوک دندانه برای اولین بار سطح ماده را لمس می‌کند، نوک دندانه سطلی به دلیل سرعت بالای آن به شدت تحت تأثیر قرار می‌گیرد. اگر استحکام تسلیم دندانه سطلی کم باشد، تغییر شکل پلاستیکی در نوک رخ می‌دهد. با افزایش عمق حفاری، تنش دندانه سطلی تغییر می‌کند. هنگامی که مواد برش دندانه سطلی، دندانه سطلی و ماده حرکت نسبی دارند، فشار اکستروژن مثبت بسیار زیادی روی سطح ایجاد می‌شود، بنابراین نیروی اصطکاک زیادی بین سطح کار دندانه سطلی و ماده ایجاد می‌شود. اگر ماده سنگ سخت، بتن و غیره باشد، اصطکاک بسیار زیاد خواهد بود. نتیجه عمل مکرر این فرآیند، درجات مختلفی از سایش سطحی روی سطح کار دندانه سطلی ایجاد می‌کند و سپس شیاری با عمق بیشتر ایجاد می‌کند. ترکیب دندانه سطلی تأثیر خوبی بر طول عمر دندانه سطلی دارد، البته دندانه سطلی را با دقت بیشتری انتخاب کنید. من از دندانه سطلی او نیز استفاده کردم، تأثیر خوب است! فشار مثبت روی سطح کار جلویی به وضوح بیشتر از سطح کار پشتی است و سطح کار جلویی به شدت ساییده شده است. می‌توان قضاوت کرد که فشار مثبت و نیروی اصطکاک عوامل مکانیکی خارجی اصلی برای خرابی دندانه‌های سطلی هستند که نقش عمده‌ای در فرآیند خرابی دارند.
تجزیه و تحلیل فرآیند: دو نمونه به ترتیب از سطوح کاری جلو و عقب گرفته و آنها را برای آزمایش سختی صاف کنید. مشخص شد که سختی نمونه یکسان بسیار متفاوت است و قضاوت اولیه این است که ماده یکنواخت نیست. نمونه‌ها سنگ‌زنی، صیقل داده شده و خورده شدند و مشخص شد که مرزهای واضحی در هر نمونه وجود دارد، اما مرزها متفاوت بودند. از دیدگاه ماکرو، قسمت اطراف خاکستری روشن و قسمت وسط تیره است که نشان می‌دهد قطعه احتمالاً یک ریخته‌گری منبت‌کاری شده است. روی سطح، قسمت محصور شده نیز باید یک بلوک منبت‌کاری شده باشد. آزمایش‌های سختی در هر دو طرف مرز بر روی دستگاه سختی‌سنج راکول با نمایشگر دیجیتال hrs-150 و دستگاه میکروسختی‌سنج دیجیتال mhv-2000 انجام شد و تفاوت‌های قابل توجهی مشاهده شد. قسمت محصور شده یک بلوک اینسرت و قسمت اطراف آن یک ماتریس است. ترکیب این دو مشابه است. ترکیب اصلی آلیاژ (کسر جرمی، درصد) 0.38c، 0.91cr، 0.83mn و 0.92si است. خواص مکانیکی مواد فلزی به ترکیب و فرآیند عملیات حرارتی آنها بستگی دارد. ترکیب مشابه و تفاوت سختی نشان می‌دهد که دندانه‌های سطلی پس از ریخته‌گری بدون عملیات حرارتی مورد استفاده قرار گرفته‌اند. مشاهدات بافتی بعدی این موضوع را تأیید می‌کند.
تجزیه و تحلیل سازماندهی مشاهدات متالوگرافی نشان داد که زیرلایه عمدتاً از ساختار لایه‌ای ریز سیاه تشکیل شده است، قطعه بافت از دو بخش تشکیل شده است، بلوک سفید سرخ شده و سیاه، و بلوک سفید از سطح مقطع سازماندهی بیشتری دارد (و آزمایش میکروسختی بیشتر ثابت می‌کند که سازماندهی برای تکه‌های سفید فریت، ساختار لایه‌ای ریز سیاه تروستیت یا سازماندهی هیبریدی تروستیت و پرلیت است. تشکیل فریت فله در قطعه کار مشابه برخی از مناطق انتقال فاز در منطقه تحت تأثیر حرارت جوشکاری است. تحت تأثیر حرارت مایع فلزی در حین ریخته‌گری، این منطقه در منطقه دو فازی آستنیت و فریت قرار دارد، جایی که فریت به طور کامل رشد کرده و ریزساختار آن در دمای اتاق حفظ می‌شود. از آنجا که دیواره دندانه سطل نسبتاً نازک است و حجم بلوک قطعه کار بزرگ است، دمای قسمت مرکزی بلوک قطعه کار پایین است و هیچ فریت بزرگی تشکیل نمی‌شود.
آزمایش سایش روی دستگاه تست سایش mld-10 نشان می‌دهد که مقاومت سایش ماتریس و قطعه کار در شرایط آزمایش سایش ضربه کوچک، بهتر از فولاد کوئنچ شده ۴۵ است. در عین حال، مقاومت سایش ماتریس و قطعه کار متفاوت است و ماتریس نسبت به قطعه کار مقاوم‌تر است (به جدول ۲ مراجعه کنید). ترکیب دو طرف ماتریس و قطعه کار نزدیک به هم است، بنابراین می‌توان مشاهده کرد که قطعه کار در دندانه‌های سطل عمدتاً به عنوان چیلر عمل می‌کند. در فرآیند ریخته‌گری، دانه ماتریس برای بهبود استحکام و مقاومت در برابر سایش تصفیه می‌شود. به دلیل تأثیر حرارت ریخته‌گری، ساختار قطعه کار مشابه منطقه تحت تأثیر حرارت جوشکاری است. اگر عملیات حرارتی مناسب پس از ریخته‌گری برای بهبود ساختار ماتریس و قطعه کار انجام شود، مقاومت در برابر سایش و عمر مفید دندانه‌های سطل به طور قابل توجهی بهبود می‌یابد.
زمان ارسال: ۱۵ آوریل ۲۰۱۹