چرا پیچ های معمولی باید گالوانیزه شوند، در حالی که پیچ های با استحکام بالا سیاه می شوند

گالوانیزه کردن به فناوری تصفیه سطحی اطلاق می شود که لایه ای از روی را روی سطح فلز، آلیاژ یا مواد دیگر به منظور زیبایی و جلوگیری از زنگ زدگی آبکاری می کند. روش اصلی گالوانیزه گرم است.

روی در اسیدها و قلیاها محلول است، بنابراین به آن فلز آمفوتریک می گویند. روی در هوای خشک کمی تغییر می کند. در هوای مرطوب، سطح روی یک لایه کربنات روی پایه متراکم تشکیل می دهد. حاوی دی اکسید گوگرد، سولفید هیدروژن و جو دریایی، خوردگی روی مقاومت ضعیف است، به خصوص در دمای بالا و رطوبت بالا حاوی جو اسید آلی، پوشش روی به راحتی خورده می شود. پتانسیل الکترود استاندارد روی -0.76v است. برای زمینه فولادی، پوشش روی متعلق به پوشش آندی است که عمدتا برای جلوگیری از خوردگی فولاد استفاده می شود. عملکرد محافظتی آن ارتباط زیادی با ضخامت پوشش دارد. خواص محافظتی و تزئینی پوشش روی را می توان با غیرفعال کردن، رنگ آمیزی یا پوشش دادن با عامل محافظ به طور قابل توجهی بهبود بخشید.

اصل این است که سطح محصولات آهن و فولاد به سرعت اکسید شود تا یک لایه محافظ غلیظ اکسیدی تشکیل شود. دو روش متداول برای سیاه‌کردن وجود دارد: سیاه‌کردن گرمایش قلیایی سنتی و سیاه‌کردن دیررس در دمای اتاق. اما تأثیر فرآیند سیاه‌کردن در دمای اتاق. روی فولاد کم کربن خوب نیست.بهتر است فولاد A3 را با قلیایی سیاه کنید. سیاه شدن قلیایی به تفکیک تقسیم می شود، مجدداً سیاه شدن و دو سیاه کننده است. اجزای اصلی مشروب سیاه هیدروکسید سدیم و نیتریت سدیم هستند. دمای مورد نیاز برای سیاه شدن عریض و از حدود 135 درجه سانتیگراد تا 155 درجه سانتیگراد متغیر است و سطح خوبی بدست می آورید اما کمی زمان می برد. در عملیات عملی باید قبل از سیاه شدن قطعه کار به کیفیت زنگ زدگی و روغن زدایی توجه شود و غوطه ور شدن روغن غیرفعال پس از سیاه شدن. کیفیت سیاه شدن اغلب با این فرآیندها متفاوت است. مایع دارویی "آبی" فلز، اکسیداسیون قلیایی یا اکسیداسیون اسیدی را اتخاذ می کند. فرآیند تشکیل یک لایه اکسید روی سطح فلز برای جلوگیری از خوردگی "آبی" نامیده می شود. فیلم اکسیدی که پس از درمان "آبی" روی سطح فلز سیاه تشکیل می شود، لایه بیرونی عمدتاً اکسید آهن و لایه داخلی اکسید آهن است.

پیچ‌های با استحکام بالا معمولاً در اتصالات مهم مورد استفاده قرار می‌گیرند و در معرض کشش و برش بیشتر هستند. آخرین مرحله در پردازش پیچ، عملیات حرارتی است که معمولاً به عنوان خاموش کردن شناخته می‌شود تا استحکام پیچ‌ها را افزایش دهد. با این حال، شکنندگی هیدروژن به راحتی در فرآیند پیچ ​​و مهره اتفاق می‌افتد. پیچ و مهره های گالوانیزه. شکنندگی هیدروژنی معمولاً با شکست دیرهنگام مشخص می شود. این امر استحکام پیچ های با استحکام بالا را کاهش می دهد. بنابراین، سطح سیاهی که توسط عملیات حرارتی مجدد پیچ ​​های با استحکام بالا تولید می شود، یک فیلم اکسیداسیون نسبتاً پایدار است. هنگامی که زنگ می زند، زنگ نمی زند. با مواد خورنده در تماس نیست.

https://www.china-bolt-pin.com/

38a0b9234


زمان ارسال: سپتامبر-09-2019