چرا پیچ‌های معمولی باید گالوانیزه شوند، در حالی که پیچ‌های با استحکام بالا سیاه می‌شوند؟

گالوانیزه کردن به فناوری عملیات سطحی اشاره دارد که در آن لایه‌ای از روی روی سطح فلز، آلیاژ یا سایر مواد به منظور زیبایی و جلوگیری از زنگ‌زدگی پوشانده می‌شود. روش اصلی، گالوانیزه گرم است.

روی در اسیدها و قلیاها محلول است، بنابراین به آن فلز آمفوتریک می‌گویند. روی در هوای خشک تغییر کمی می‌کند. در هوای مرطوب، سطح روی یک لایه کربنات روی بازی متراکم تشکیل می‌دهد. مقاومت روی در برابر خوردگی ضعیف است، به خصوص در دمای بالا و رطوبت بالا که حاوی جو اسید آلی است، پوشش روی به راحتی خورده می‌شود. پتانسیل الکترود استاندارد روی -0.76 ولت است. برای ماتریس فولاد، پوشش روی متعلق به پوشش آندی است که عمدتاً برای جلوگیری از خوردگی فولاد استفاده می‌شود. عملکرد محافظتی آن با ضخامت پوشش رابطه خوبی دارد. خواص محافظتی و تزئینی پوشش روی را می‌توان با غیرفعال کردن، رنگ‌آمیزی یا پوشش با ماده محافظ به طور قابل توجهی بهبود بخشید.

اصل این است که سطح محصولات آهن و فولاد به سرعت اکسید شود تا یک لایه محافظ اکسید متراکم تشکیل شود. دو روش رایج برای سیاه کاری وجود دارد: سیاه کاری با حرارت قلیایی سنتی و سیاه کاری دیررس در دمای اتاق. اما تأثیر فرآیند سیاه کاری در دمای اتاق بر روی فولاد کم کربن خوب نیست. بهتر است فولاد A3 را با قلیا سیاه کنید. سیاه کاری قلیایی به دو نوع سیاه کاری و سیاه کاری تقسیم می‌شود. اجزای اصلی مشروب سیاه، هیدروکسید سدیم و نیتریت سدیم هستند. دمای مورد نیاز برای سیاه کاری گسترده است و از حدود 135 درجه سانتیگراد تا 155 درجه سانتیگراد متغیر است و سطح خوبی به دست می‌آید، اما مدتی طول می‌کشد. در عملیات عملی، باید به کیفیت زنگ زدگی و حذف روغن قبل از سیاه کاری قطعه کار و غوطه وری در روغن غیرفعال سازی پس از سیاه کاری توجه شود. کیفیت سیاه کاری اغلب با این فرآیندها متفاوت است. مایع دارویی "آبی کاری" فلز، اکسیداسیون قلیایی یا اکسیداسیون اسیدی را اتخاذ می‌کند. فرآیند تشکیل یک فیلم اکسید روی سطح فلز برای جلوگیری از خوردگی "آبی کاری" نامیده می‌شود. فیلم اکسید تشکیل شده روی سطح فلز سیاه پس از عملیات "آبی کاری"، لایه بیرونی عمدتاً اکسید آهن و لایه داخلی اکسید آهن است.

پیچ‌های با استحکام بالا معمولاً در اتصالات مهم که در معرض کشش و برش بیشتری هستند، استفاده می‌شوند. آخرین مرحله در پردازش پیچ، عملیات حرارتی است که معمولاً به عنوان کوئنچ شناخته می‌شود و برای افزایش استحکام پیچ‌ها انجام می‌شود. با این حال، تردی هیدروژنی به راحتی در فرآیند گالوانیزه کردن پیچ‌ها رخ می‌دهد. تردی هیدروژنی معمولاً با شکست تأخیری مشخص می‌شود. این امر استحکام پیچ‌های با استحکام بالا را کاهش می‌دهد. بنابراین، سیاهی سطح تولید شده توسط عملیات حرارتی مجدد پیچ‌های با استحکام بالا، یک فیلم اکسیداسیون نسبتاً پایدار است. در صورت عدم تماس با مواد خورنده، زنگ نمی‌زند.

https://www.china-bolt-pin.com/